Marek Konkel

Marek Konkel urodził się w 1954 roku w Gdyni, gdzie ukończył w 1973 roku II Liceum Ogólnokształcące, a później Policealne Studium Turystyczno – Hotelarskie.

Góry poznawał od dzieciństwa, jeżdżąc w okresie przerw szkolnych na kolonie, gdy później wstąpił do harcerstwa brał czynny udział w obozach wyjazdowych w Sudetach i Bieszczadach. Tatry odkrył jako dziewiętnastolatek w 1973 roku, uległ im całkowicie. Zafascynowany ich pierwotnością i ogromem w tym samym jeszcze roku wstąpił do Klubu Wysokogórskiego Trójmiasto. Dwa lata później, w roku 1975 ukończył kurs taternictwa w Centralnym Ośrodku Szkolenia PZA na Hali Gąsienicowej. Wśród wejść taterniczych Marka wyróżnić można m.in.: wspinaczkę na Galerii Gankowej, Mnichu, Kopie Spadowej, Żabim Mnichu, Zasłonistej Turni, Młynarzowych Widłach nad Ciężkim Stawem, gdzie wytyczył wraz z Markiem Roslanem nową drogę. Wspinaczki górskiej nie traktował jako celu sportowego ale jako możliwość dotarcia do serca gór i lepszego ich przeżywania.

W 1977 roku zakończył służbę wojskową i zdał egzaminy wstępne do Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, Wydział Turystyki i Rekreacji.

W czasie trwania Obozu Klubowego KWT w Dolinie Białej Wody, w dniu 11 września 1977 roku, w trakcie wycofywania się ze ściany Hrubej Turni spowodowanej załamaniem pogody, dwudziestotrzy letni wówczas Marek ginie.

Napotkane trudności pogodowe w trakcie pokonywania wybitnej turni uniemożliwiają Markowi bezpieczne zejście, w wyniku poślizgnięcia i obsunięcia w eksponowanym terenie ponosi śmiertelne obrażenia.

 

Hruba Turnia – miejsce śmierci Marka Konkela – odosobniona, wybitna formacja w słowackich Tatrach. Źródło: Wikipedia.

DOKONANE PRZEJŚCIA

 

– Galeria Gankowa,

– Mnich,

– Kopa Spadowa,

– Żabi Mnich,

– Zasłonista Turnia,

– Młynarzowe Widły (V, nowa droga wraz z Markiem Roslanem).

 

WSPOMNIENIA

 

Marek Roslan – przyjaciel Marka Konkela.
Ewa Bartkowska – uczestniczka Obozu Klubowego KWT w Dolinie Białej Wody w 1977 roku.
Alek Bartkowski – mąż Ewy Bartkowskiej

 

ARTYKUŁY PRASOWE

 

Taternik 1978 / numer 1 / strona 42
Autor: Bogdan Olszewski i Marek Roslan

„Urodził się 6 czerwca 1954 roku w Gdyni. Tam ukończył w roku 1973 II Liceum Ogólnokształcące, a następnie Policealne Studium Turystyczno-Hotelarskie. Po odbyciu służby wojskowej w roku 1977 zdał egzaminy wstępne i został przyjęty na Wydział Turystyki i Rekreacji AWF w Poznaniu. Góry poznał jeżdżąc co roku na kolonie, a później na obozy harcerskie w Sudety i Bieszczady. Tatry, z którymi pierwszy raz zetknął się w 1973 roku, zafascynowały go ogromnie. Wstąpił do KW Trójmiasto, w roku 1975 ukończył kurs taternictwa w COS na Hali Gąsienicowej. Wierzył, że wspinaczka pozwoli mu przeżywać góry jeszcze silniej – i nie zawiódł się. Wspinał się m.in. na Mnichu, Kopie Spadowej, Żabim Mnichu, Młynarzowych Widłach, Galerii Gankowej, Zasłonistej Turni. Był wszechstronnie wysportowany, traktował jednak wspinanie bardziej jako formę rekreacji niż jako sportowy wyczyn. 11 września 1977 roku schodząc z Hrubej Turni w czasie załamania pogody poślizgnął się i obsunął w stromym terenie, odnosząc śmiertelne w skutkach obrażenia. Zostanie w naszej pamięci jako niezawodny partner i oddany przyjaciel.”

Taternik 1978 / numer 1 / strona33
Autor: Marek Roslan

„Nowa droga (wariant) na Młynarzowych Widłach – lewą częścią lewego filara: Marek Konkel z Markiem Roslanem, 5 września 1977 roku. Trudności V, 4 godziny. Droga w dolnej części wiedzie w litej skale, w górze jest łatwiejsza, częściowo trawiasta. Wejście w skałę w najwyższym miejscu trawiastego zachodu, biegnącego pod całą południową ścianą Młynarzowych Wideł, 50 m na lewo od strony ostrza filara. W górę 8 m kominem (IV+) lub z prawej strony lekko odpychającą ścianką (V+, AO) do wąskiej depresji z systemem trawiastych stopni i prożków. Nią 40 m w górę taras pod wielką szaro – zieloną płytę, tworzącą z prawej strony pochyłe zacięcie z pionową gładką ścianką. Z prawego skraju tarasu 10 m trawersem w prawo w stronę okapu i dalej w górę scianką (40 m V) w pobliże ostrza filara. Stąd łatwiejszym terenem, cały czas na lewo od ostrza filara, 7 wyciągów na wierzchołek.”